Zoon Jan aangekomen in Windhoek - Namibie

Beste Mensen,
Vandaag, 24 april 2009, is Jan in Namibie aangekomen om morgen 25 april (Wereld Malaria Dag) de laatste etappe samen met Peter te gaan fietsen. Vanaf Windhoek zullen zij samen de laatste 1.700 km afleggen om op 9 mei aan te komen in Kaapstad. Zoals wij al vaker hebben aangegeven in de voorgaande emails koppelen Peter en Jan een tweede uitdaging aan deze fietstocht: zoveel mogelijk geld inzamelen voor Malaria No More Nederland. Deze Nederlandse stichting werft fondsen om bij te dragen aan de preventie en behandeling van malaria in Afrika. Dat is hard nodig want iedere 30 seconden overlijdt er een kind aan malaria en dat terwijl malaria te voorkomen is, o.a. door onder een geïmpregneerde klamboe te slapen.

Jullie kunnen Malaria No More met een kleine bijdrage al enorm helpen. Door € 10,- te doneren ( 56.10.25.312 t.n.v. Malaria No More in Loenen a/d Vecht, o.v.v. Hodes) kan de stichting een geïmpregneerde klamboe kopen waaronder 2 volwassenen of 3 kinderen beschermd kunnen slapen. Wij hebben ons tot doel gesteld om een euro per kilometer op te halen voor de stichting. De teller staat nu op ongeveer € 7.500,-, dus we hebben nog wat euro’s te gaan!

Zo voor de allerlaatste keer, onze vraag om de tweede uitdaging van Peter en Jan te kunnen realiseren! Stort!

Groeten,
Martine en Brechtje
=======================================================
Goedemorgen allemaal!!
Gisteren in Windhoek aangekomen maar daarover later.
Zit nu in het restaurant van de camping en wacht op Jan en ga zo meteen ontbijten. De afgelopen dagen (5) hebben niet gebracht wat beloofd werd. In totaal 865 km gereden met als langste etappe dinsdag van 207 KM. De afgelopen week zouden we wind in de rug hebben maar dat pakte anders uit! Een halve dag daarvan mogen genieten en de rest schuin of vol tegen!! Dat viel wel even tegen. Deze hele sectie valt enigszins tegen. Ze noemen het "The Elephant Highway" maar in de hele sectie 3 olifanten gezien en 1 dooie!!, die overigens vreselijk stonk. Je rook dat kadaver een kilometer van te voren. De wegen in Botswana en tot zover in Namibie zijn lang, recht en redelijk saai. Gisteren door de Kalahari woestijn gereden hetgeen weer wat interessanter is. Ik denk dat Jan er goed aan gedaan heeft voor de laatste sectie te kiezen want deze was hem zeker tegengevallen.
De billen beginnen nu echt pijn te doen maar ik denk hoofdzakelijk door het andere zadel wat ik gebruik. Hopelijk met de spullen die Jan meeneemt kunnen we mijn oude brooks zadel repareren.
Gisteren was echt een heroische dag!! !60 KM van Witvlei naar Windhoek. Stel je niets voor van Witvlei want dat is een gehucht met een paar huizen en een camping. Voor de rest een paar huttten en een abattoir. Namibie noemen ze Cattle Country, vandaar dat abattoir!
Wel vol wind tegen en na 80 KM lunch. Kwam redelijk op tijd aan maar er zaten al een heleboel mensen in de lunchtruck. Men had er geen zin meer in!!Na de lunch nog 80 KM en 30 km tot het vliegveld. 10 Km na het vliegveld begon het pijpenstelen te regenen en werd het donders koud. Uiteraard geen regenkleding bij me. De lunchtruck kwam voorbij maar die zat inmiddels propvol dus doorrijden. Nog 40 KM op een tweebaans weg, zonder vluchtstrook, met bakken water op de weg, veel verkeer door het vliegveld en veel vrachtwagens, en stevige heuvels, geen kuitenbijterjes maar echte kuitenhappers! Vrachtwagens die water opspuiten zodat je echt niets meer ziet, de schoenen vol met water, je bril beslagen, en ijs en ijskoud. Rechts en boven van je pikdonker met onweer en bliksem en links de zon schijnend op een bergrug. Je handen zo door en door koud zodat het gewoon moeilijk was je stuur vast te houden en je remmen te gebruiken. Dit hele gebeuren duurde 2 uur. In windhoek zelf regende het nog enorm en bij een ATM automaat voor geld kon ik van de kou de pincode niet naar behoren intypen. Al met al heroitiek ten top!!
De week werd afgesloten zoals die begonnen was, helemaal K!!Geen kamer te krijgen in Windhoek dat wil zeggen ik ben te weinig alert geweest en had van te voren moeten reserveren. De mensen die de truck genomen hebben waren natuurlijk eerder en hadden alle beschikbare kamers weggekaapt.Kamperen is ook niet zo erg maar het moet wel droog worden.
Gisteravond in ieder geval lekker gegeten en een paar stevige wodka's gedronken nadat ik een warme douche genomen had. Vandaag staat in het teken van Jan ontvangen en hem een beetje wegwijs maken en aan de andere fietsers en staf voorstellen. We melden ons weer bij de volgende rustdag!

Groet,Peter

------------------------------------------------------------------------------------------

En als laatste nog een berichtje van Malaria No More:

Gisteren 23 april is Jan Hodes in de uitzending van Kort Amsterdams geweest op AT5. Je kunt die uitzending zien op http://www.at5.nl/tv/kort-amsterdams/aflevering/3072.

Vandaag zijn diverse donaties binnen gekomen, 80 euro in totaal. Hartstikke bedankt. Daarmee kan Malaria No More ervoor zorgen dat 8 klamboes aangeschaft en op de juiste plek gebracht worden en dat de lokale bevolking wordt voorgelicht.
Jullie beschermen hiermee het leven van 24 kinderen!!! Helemaal super en hartstikke bedankt.
En wat zal Peter blij zijn dat Jan er is en de fietsavonturen met hem mee gaat beleven.
Jan zal zijn vader op de fiets misschien inhalen maar wat het kleurtje van zijn huid betreft, gaat dat hem denk ik niet lukken!!

Vandaag heeft MNM een klamboe aan premier Balkenende overhandigd en hem gevraagd om Nederlanders en zijn buitenlandse collega's op te roepen de strijd tegen malaria te steunen (een korte impressie is te zien op http://www.youtube.com/watch?v=aluNyUbcHqw). We gaan de door Balkenende ondertekende klamboe volgen op zijn reis naar Afrika.

Morgen op Wereld Malaria Dag staat MNM met een infostand op de Afrikadag in Den Haag. Als je er naartoe gaat: kom langs, dan kunnen we kennis met elkaar maken.

Maar de komende weken volgen we eerst nog even Peter en Jan in de laatste etappe van Windhoek naar Kaapstad. Het zijn de laatste loodjes maar zet 'm op!!

Groeten,
Margret van Gaalen
Malaria No More! Nederland

Peter in Maun (Botswana)

Zaterdagochtend 18 april vroeg mailt Peter vanuit Maun (Botswana):

Goedemorgen allemaal!!
Op de eerste plaats wil ik iedereen hartelijk bedanken die regelmatig mij een email stuurt. Ik waardeer dat buitengewoon en neem mij niet kwalijk dat ik deze niet allemaal persoonlijk beantwoord. Ga er wel mee door want ik lees ze met plezier!!!!
Het is nog vroeg maar ik ben al een uurtje of 3 op. Van uitslapen op zo'n rustdag komt niets terecht! Gewoon om 5.30 uur wakker en dan nog maar een half uurtje blijven liggen en dan toch maar opstaan.
We staan op een camping bij een luxe hotel waar helaas geen kamers meer waren. Niet zo erg want we kunnen wel gebruik maken van alle faciliteiten en een fantastisch zwembad waar ik over een uurtje of twee lig!
Maun is blijkbaar een centrum in Botswana van waaruit veel safari's vertrekken. Best wel een beetje mondaine en wel aardig.De weg hiernaartoe was lang en redelijk eentonig, weinig dorpjes of afleiding maar wel hoofdzakelijk wind mee dus dat helpt. Botswana is tot zover nog niet mijn land. Het lijkt wel of er iets niet klopt maar ik kan niet aangeven wat!
Het is eigenlijk al heel westers en aan de andere kant primitief. Ze hebben de zaken wel aardig voor elkaar maar er lopen ook genoeg Muzunghes rond om dat te organiseren. Verkeer is ook redelijk gedisciplineerd.
Gisteren met mijn nieuwe Canadese vrienden in het Sportsman Cafe en Restaurant gegeten hetgeen uitstekend was. Weer een originele vanille ijs met warme chocolade gegeten wat weer een openbaring was. Idioot dat je zo kan genieten van zoiets normaals, niet waar.
Iedereen kijkt wel een beetje uit naar het einde maar er wordt relatief weinig over gesproken daar we best nog wel een eind moeten. De truck wordt ook door velen wat regelmatiger bezocht dan voorheen en verschillende groepjes zijn plotseling wat anders gaan doen en dagen dan weer na een paar dagen op. Ik heb me voorgenomen de hele rit uit te zitten. Als je dat niet doet houd je daar toch een slecht gevoel aan over, denk ik!! Wat ook gebeurt is dat sommige mensen twee etappes in een doen en dan een extra rustdag inlassen. Dat zijn etappes van > 300 KM. Dat is mij te veel en volgens mij heb je dan die extra rustdag ook nodig om te recupereren. Gekkenwerk!! Over een kleine week komt Jan aan op een vrijdag en jullie kunnen je voorstellen dat ik daar naar uitkijk. Jan heeft voorgesteld Koninginnedag te vieren met oranjebitter en bier aangeboden door de NL gemeenschap en ik houd een praatje over deze traditie!Jan gaat wel racen want dat stelt niets meer voor. Hij moet Allan het vuur aan de schenen leggen en proberen deze sectie te winnen. Dat is tenminste mijn idee. Ik hobbel er wel achteraan.
Goed mensen, ik ga koffie drinken en mijn bed bij het zwembad reserveren. Volgende week in Windhoek meld ik me weer hopelijk met een niet al te pijnlijke kont want het zijn wel KM,s die we gaan maken. De 3e etappe in Namibie is 207 KM dus vroeg op en flink doorfietsen!!
Prettig weekend en tot ziens!!

Groeten, Peter

Op de Elephants Highway in Botswana

Afgelopen woensdag, 15 april, kwam Peter aan in Nata hetgeen niet meer is dan een kruising van wegen waar een shop, een benzinestation en nog een paar kleine tentjes zijn.
Na maandag de grens van Botswana gepasseerd te zijn waren we eigenlijk vroeg op de campsite die gedeeltelijk onder water stond vanwege het hoge water in de rivier de Choa die uitmondt in de Zambezi. Vandaar een bootsafari gedaan langs een gameresort hetgeen heel aardig was. Olifanten, hippo's, krokodillen en nog veel meer van dat spul. Prachtige rivier met fantastische lodges eraan.
Vervolgens ging het via de Elephants Highway richting zuiden hetgeen ook schuin tegenwind betekent. De tweede dag 160 KM hetgeen niet gemakkelijk was. Met die Elephants valt het overigens wel mee. Twee clubjes gezien dat was alles. Voor de rest eigenlijk reuze saai! Kaarsrechte wegen zonder enige afwisseling. De Noordoostpolder van Afrika kan je zeggen. Dit recept ook weer vandaag met een iets gunstiger wind maar ook 150 KM. Morgen gaan we echt naar het westen (we moeten om een wildpark heen) en dan hebben we echt de wind in de rug. Botswana telt slechts 1,8 miljoen mensen en is redelijk welvarend. De muntsoort heet Pula wat een leuk weetje is. De prijzen van e.e.a. zijn hier meer westers georiënteerd. Voor de rest is het een groot gameresort gebeuren en talloze safari gangers. Het lijkt me niet helemaal mijn land.
Mijn verkoudheid gaat beter! Gisteren en eergisteren mij letterlijk het snot voor de ogen gereden. Maar nu gaat het beter. Het nieuwe zadel is wel wennen en ik kom redelijk vaak uit het zadel hetgeen betekent dat ik pijn aan mijn kont heb! Als Jan er is kunnen we weer mijn oude zadel repareren. Voor de rest valt mijn fiets een beetje uit elkaar. Mijn bidonhouder kwam er spontaan vanaf en al mijn kabelbevestigingen zijn gebroken. Het wordt hoog tijd voor Kaapstad en dan Tom Schouten voor een zeer zeer grote beurt! Mijn karretje ziet er niet meer uit en piept en kraakt als een dolle maar gaat nog steeds als de brandweer!! Overigens nog steeds met dezelfde banden en als een van de weinigen nog geen lekke band gehad.
Vanaf morgen twee lange dagen naar Maun hetgeen een aardige plaats is waar we weer een rustdag hebben. Wellicht meld ik me daar weer.

Groet, Peter

Peter bezoekt Vic Falls met Pasen

10 april, op Goede Vrijdag, is Peter na 160 km in Livingstone aangekomen:

De laatste 3 dagen in totaal 485 km gereden hetgeen best pittig was daar er uiteraard weer wat heuvelachtig terrein bij zat en zowaar mijn geliefde dirt roads.
De laatste dag was zwaar i.v.m. een fikse verkoudheid hetgeen inmiddels een luchtweginfectie is. Gelukkig antibiotica bij me voor dit euvel zodat ik overmorgen weer kan rijden. Daarnaast ben ik ook door mijn zadel gezakt. Het is ongelofelijk maar alles met betrekking tot mijn zadel is gebroken, eerst in Ethiopië mijn zadelstang, daarna in Tanzania mijn zadelring en nu mijn zadel. Van iemand anders een spare zadel geleend. Ben benieuwd hoe dat gaat?? Nu eerst 2 rustdagen (zaterdag en zondag 11 en 12 april). Vanmiddag ga ik met een paar gezellige kerels een drift maken op de Zambesi met kaas en wijn.
Moet heel bijzonder zijn. Zondag 12 april naar de Falls en nog een paar dingen bekijken. Helaas geen hotel daar het Pasen is en hier een gekkenhuis. Dus in de tent op een aardige campsite met pool en een goede bar. Dus prima uit te houden.
O ja nog even iets over zo'n local op zo'n fiets. Gisteren haalde eentje mij in op een helling met zo'n gammel ding. Hij had een bos hout achterop die een meter boven hem uitstak en zijn linkerpedaal had een 30% dooie trap. Hij fietste me fluitend voorbij waarbij gezegd moet worden dat ik niet in goede doen was en al 130 km erop had zitten. Maar toch blijft het frustrerend!Het weer is prachtig met veel zon, helder en lekker droog en in de avond koel zodat je goed kan slapen. Ik denk al met al dat we tot nu toe over het weer niet zo veel te klagen hebben, gezien het regenseizoen.
Overmorgen dus de grens over naar Botswana waar we een riviertocht maken over de Chobi waar nogal het een en ander te zien is. Vervolgens komen dagen met gemiddelden van ver boven de 160 km met als klap op de vuurpijl er een van 204 km. Nog ca. 3.500 km te gaan dus er moet wel worden doorgefietst, niet waar?
Ik meld me weer zodra er een rustdag is.

Groet, Peter

Geen nieuws goed nieuws?

Zou Peter ook zulke fijne Paasdagen gehad hebben als wij hier in Nederland? Relaxed en met mooi weer? De omgeving in Malawi is in ieder geval prachtig.

Over een paar dagen horen we vast meer, waar Peter zich precies bevindt en hoe het gaat.

Nog 1,5 week en zijn zoon Jan zal naar Afrika reizen om vanuit Windhoek in Namibie mee te fietsen. Vertrouwd gezelschap voor Peter die hem uit de wind kan houden.

Groeten, Margret

Peter in Zambia met veel FRHs

Maandag 6 maart 2009 is Peter weer on-line:

Goedemiddag!! Even uit de lucht geweest maar daar ben ik weer!
Zojuist in Lusaka aangekomen de hoofdstad van Zambia (7e land), het land waar we nu zo,n dag of 6 zijn.
Het land komt op de een of andere manier armoediger over dan Malawi maar het zou welvarender moeten zijn. De dorpen (overigens niet veel) die we gepasseerd zijn zagen er buitengewoon armoedig uit en het wegennet is slecht onderhouden. Het land heeft koper maar de marktprijs van koper is gekelderd en derhalve gaat het hen momenteel slecht.
Je loopt hier met enorme pakken geld rond. 1 dollar is ca. 5500 Kwatcha hetgeen een stapel geld betekent. Na Lilongwe in 1 dag na de grens van Zambia (50 US dollar achteruit) en toen in Cahapati overnacht op een behoorlijke camping.
Overigens ben ik met het Rode Kruis nog een dag op stap geweest naar het binnenland van Malawi waar we een dorp bezocht met een medische post. Dit alles in het kader voor Malaria No More. Het hele dorp was voor mij uitgelopen en er werden toneelstukjes opgevoerd en muziek gemaakt. Natuurlijk veel foto's en toespraken. Allemaal goed bedoeld en best wel aardig. Martine heeft de foto's dus als er interesse bestaat bel haar dan mailt ze de foto's door.
Nu kom ik terug op het onderwep waarvan jullie wellicht hebben afgevraagd wat dat betekent FRH. Wel, niets meer of minder dan Fucking Roling Hills!! Vijf dagen lang door een hoogvlakte gereden met uitsluitend FRH's. Om helemaal gek van te worden. Een kleine uitleg is hier op zijn plaats. FRH zijn heuvels/bergen van zo'n 6/700 meter die vlak op elkaar volgen. Je gaat er met een vaartje van tussen de 50 en 65 KM per uur vanaf om vervolgens na 150 meter omhoog volledig stil te vallen na 8/9 KM. Deze actie is iedere keer een aanslag op je benen. Als dat 3x per uur voorkomt is dat niet erg maar ik denk dat we in de afgelopen dagen zeker 300 van deze FRH's gehad hebben. Ik ben er in ieder geval helemaal klaar mee. Elke avond als we in het kamp kwamen was ik helemaal gaar. Je komt niet echt in een ritme. Als je een lange klim hebt van 20 km is dat ook vervelend maar dan weet je waar je aan toe ben. Als je hier boven bent aangekomen dan zie je vervolgens de volgende heuvel al weer. Totaal ontmoedigend.
Na Lusaka naar Vic Falls schijnt het ook nog zo te zijn, maar wel wat minder. Afwachten maar! Het zou eigenlijk nu wel eens wat minder zwaar mogen worden. Ik verbruik nog steeds 4/5 000 kal per dag en dat geeft wel aan hoe lastig het is. Je zit gewoon meer dan 7 uur op die fiets. Ik krijg zo langzaam aan ook een beurse kont. Niet kapot maar als ik op een houten stoel ga zitten dan voel ik het wel enorm. Gedurende de nacht ook last van mijn benen en knieen maar tijdens het fietsen allemaal O.K.
Neem weer antibiotica i.v.m. ontstekingen aan mijn achillis en hand die niet overgaan. Op de zijkant van mijn rechter hand zit gewoon een gat. Het gaat nu wel de goede kant op.
Het weer is zich gelukkig aan het stabiliseren en ik heb de indruk dat we het regenseizoen achter ons aan het laten zijn. Nog wel af en toe dreigende wolken en een paar spatten maar geen enorme plensbuien meer.We zitten hier met de campsite bij een hotel. Geen kamer genomen; te duur voor wat ze boden. Gewoon in het tentje. Deze is overigens een beetje aan het lekken. Vannacht wakker geworden van druppels die op mijn hoofd vielen. Volgens ervaren kampeerders heeft het met condens te maken. Lijkt me raar maar het zal wel. Mijn matje is nu wel goed gerepareerd hetgeen wel een luxe is.
Morgen een beetje aanklooien en dan de volgende dag in 3 dagen naar Livingstone (Vic Falls) We zitten daar tijdens het paasweekend dus ik weet niet of dat zo gunstig is voor de accommodatie. We zien wel. Het gaat er nu wel echt op lijken dat ik Kaapstad ga halen ondanks het feit dat we nog wel een stukje moeten doorfietsen. Na Vic Falls gaan we naar Botswana waarvan men zegt dat het de Noordoostpolder van Afrika is, zo vlak is het daar! De komende etappes moeten er echt KM's gemaakt worden dus meewind is wel wenselijk!
Goed ik meld me weer bij Vic Falls!
Ik wens iedereen prettige paasdagen en hopelijk mooi weer!

Groet, Peter

Peter bezoekt Rode Kruis project en deelt klamboes uit

Op 1 april tijdens zijn rustdag in Lilongwe (Malawi) is Peter in de gelegenheid om in district Dowa een malariaproject van het Rode Kruis te bezoeken. De stichting Malaria No More! Nederland steunt daar een project van het Nederlandse Rode Kruis dat in Dowa samenwerkt met het Malawi Rode Kruis. Peter wordt 's morgens opgehaald door Gloria Kunyenga, Programmamanager van het malariaprogramma van het Malawi Rode Kruis, en Ad Beljaars, Regionale Programmacoördinator Zuidelijk Afrika & Soedan van het Nederlandse Rode Kruis. Zij brengen hem naar het dorp Sichisichi waar de lokale bevolking hem verwelkomt met dans, toneel en gedichten die over malaria gaan. Peter ziet en hoort er welke activiteiten het Malawi Rode Kruis onderneemt om de ziekte te voorkomen. Er is maar 1 centraal waterpunt beschikbaar voor 4830 mensen uit de regio. Naast malaria komt er ook veel diarree voor. Voor gecompliceerde ziektegevallen om o.a. een diagnose te kunnen stellen voor diverse ziektes is de dichtstbijzijnde kliniek 20 km verderop waar mensen te voet naartoe moeten.

Na een rondleiding door een apotheek en een kraamafdeling deelde Peter buiten aan de bevolking klamboes uit. Peter heeft de lokale bevolking namens Malaria No More! Nederland in een speech zeer hartelijk bedankt voor hun inspanningen. Hij lichtte de bedoelingen van de stichting toe en heeft ook nog iets verteld over de Tour d'Afrique.

Door onder een klamboe te slapen beschermen de mensen zich tegen de steek van een malariamug. Van malaria word je niet alleen doodziek, je kunt er ook daadwerkelijk door overlijden. Dat gebeurt dan ook maar al te vaak: iedere 30 seconden overlijdt er ergens een kind aan malaria. Ook zwangere vrouwen behoren tot de risiciogroep. Terwijl malaria voorkomen kan worden en je ervan kunt genezen met de juiste behandeling.

Peter streeft ernaar om met zijn fietssponsoractie €11.777 op te halen voor de stichting Malaria No More! Nederland, 1 euro per kilometer. Tot nu toe zijn er al vele donaties gedaan en is er maar liefst €5.756 opgehaald. Er zijn echter nog vele kilometers te gaan en het streefbedrag is nog niet bereikt.


Ook u kunt nu besluiten om een bijdrage te leveren aan de preventie van malaria door een aantal kilometers te sponsoren en nu een bedrag over te maken op rekening 56.10.25.312 van Malaria No More! Nederland o.v.v. Peter Hodes of on-line via http://www.malarianomore.nl/.

- Margret van Gaalen

Peter en Madonna in Lilongwe

Dinsdag 31 maart bericht van Peter uit Lilongwe:

"Goedemorgen!!

Gisteren 1 dag eerder in Lilongwe aangekomen daar we aan andere route genomen hebben van Chitimba Beach naar Lilongwe i.v.m. een weggeslagen brug. De eerste dag was qua natuur beeldschoon met een flinke klim. De tweede dag was lood en loodzwaar daar we naar een hoog gelegen plateau toe moesten. Dit ging gepaard met ca. 50 steile heuvels met stevige afdalingen. Uiteindelijk 2000 meter geklommen. Iedereen maar dan ook iedereen was kapot. Ik dacht dat het aan mij lag maar dat was gelukkig niet het geval. Elke keer als je aan de top was zag je de volgende helling al weer. Ik raakte totaal gedeprimeerd ervan! Gedurende de nacht ook behoorlijke tintelingen in de benen gehad.

Gisteren een rit van 130 KM waarvan 80 KM met stevige tegenwind. Na 20 KM brak mijn zadelpenring zodat ik met pen en al naar beneden zakte en tevens van links naar rechts bewoog. Bij het eerste de beste dorp naar de plaatselijke fietsenmaker gegaan (hoefsmid) die uit een stuk staal een geimproviseerde ring maakte met twee gaten erin en een bout. Deze redde het in ieder geval voor de 50 km tot de lunch alwaar ik een reservering kreeg van een mederijdster. Hoe kom je er bij om die mee te nemen.

Gisterenmiddag 30 maart in Lilongwe aangekomen en gelukkig telefonisch een kamer gereserveerd. Bleek helemaal goed te zijn want er zijn weinig hotels en momenteel is Madonna in Lilongwe vanwege weer een adoptiekind en de pers reist haar achterna en bezet alle beschikbare kamers.

Het regent hier nu pijpenstelen dus ben blij niet in mijn tentje te zitten. De hele campsite staat onder water. Wat een armoede dat kamperen in de regen. Ik denk niet dat mijn tent mee terug gaat naar NL. Verblijf nu in de Musaf Lodge in het centrum met alles om me heen. Bevalt we wel. Gisteren met Marcel en Simon eindelijk weer een echte steak gegeten. Echt heerlijk en een toetje! Appeltaart.

We hebben dus een dag extra in Lilongwe dus dat is meegenomen. Zo meteen laat ik me ergens lekker masseren en duik de rest van de dag in mijn boek. Van uitslapen komt weinig. Je zit in zo'n belachelijk ritme zodat je elke dag wakker wordt om kwart voor vijf en in avond om acht uur kapot bent.

In Lilongwe is verder weinig te beleven. Wel een behoorlijk grote stad maar met weinig inhoud. Voor Malawi moet je echt aan het meer zijn.

We hebben inmiddels de 7000 km overschreden en vanaf overmorgen worden de etappes gemiddeld ook langer. Nog zo,n dikke 4500 km te gaan. In Namibie heeft het sinds 40 jaar niet zo veel geregend als de laatste maand. Ook hier zullen we waarschijnlijk een andere route moeten nemen. Geen idee welke en of dat veel minder is. Vrijdag hebben we er al een van 185 KM dus stilletjes hopen op meewind! We gaan wat meer westelijk dus dat is wel de verwachting maar in Afrika is niets maar dan ook niets zeker!

Morgen 1 april word ik opgehaald door iemand van het Rode Kruis die samenwerken met de stichting Malaria No More. We gaan ergens het binnenland in. Ik schrijf daarover de volgende keer.

Wat overigens wel de moeite waard is om te vertellen zijn de locals op fietsen. Op de eerste plaats lijken het allemaal oude Fongers/ Burgo of Gazelle fietsen met handremmen zonder versnelling. Allemaal natuurlijk zwart en deze zijn geimporteerd uit China. Ze zijn zo gammel als de pest en natuurlijk geen onderhoud want dat is niet nodig. Een roestige ketting die er voortdurend afloopt. Die eikels kunnen wel zo ongelofelijk hard fietsen op die krengen. Dan komt zo'n zwartman je voorbij met iemand achterop en dan ook nog heuvel op. Hodes op zijn "custom made light weight titanium bike", nee die gaat lekker!!! Is weinig goed voor de moraal kan ik jullie verzekeren. De glimlach om hun mond verraadt ook genoeg. Ik kijk ze dan ook niet meer aan. Wellicht kinderachtig maar ik gun ze die genoegdoening niet, terwijl ik toch zo goed tegen mijn verlies kan, niet waar?

Groet, Peter"