vrijdag 30 januari 2009

In Khartoum aangekomen en weer contact

Vandaag, vrijdag 30 januari 2009, is Peter aangekomen in Khartoum - de hoofdstad van Soedan. Hij kan weer via internet contact maken en schrijft vanuit een klein benauwd hok waar 6 PC's staan en het slechts 1.40 m hoog is, het volgende:

"Even een verslagje uit Karthoum waar we gisteren aangekomen zijn en tegelijkertijd de eerste en langste etappe beeindiged hebben ( 1970 KM). De laatste 4 dagen vanuit Dongola zijn met name gekenmerkt door lange etappes ( 142, 142, 157 KM ) met uitzondering van de laatste etappe ( 105 km).

De warmte gaat nu echt een rol spelen. In de middag loopt de temperatuur snel op tot 42 graden en is het slopend om te fietsen. Daarom ga ik in de morgen zo snel mogelijk weg om veel KMs te maken.

De meeste overnachtingen waren Dessert camps in de smoor hitte. We reden door de Sahara die minder is dan de Nubisch dessert. Veel dode dieren maar minder rotzooi dan Egypte. De wegen waren in orde en de wind dwarrelt daar nogal. Weinig coke stops!! Overigens sinds we in de Sudan zijn staan we droog!! (mvg: in het moslimland wordt geen bier geschonken). De mensen zijn in z'n algemeenheid buitengewoon vriendelijk en behulpzaam maar spreken nauwelijks Engels.

De laastse etappe naar Kartoum heb ik uitdrogingsverschijnselen beleefd. In 2 uur 3 liter gedronken en nog dorst. Tijdens de lunch ORS genomen hetgeen me er weer bovenop hielp.

Het laatste stuk in convooi door Karthoum in de smoor hitte. Dat was - met al die uitlaatgassen - geen pretje!

We kampereren ergens waar het best wel aardig.

Jammer maar vandaag ( vrijdag natuurlijk ) is er in Karthoum niets te doen: een dooie boel. We komen net uit een enorme shopping mall waar echter ook geen internet was. Even over straat en het is om 12:00 uur alweer 40 graden. De koudste maand van het jaar.

Ik ben bang dat het met de fotos niet gaat lukken. Er zijn wat technische problemen met de communicatie (mvg: de communication manager heeft gebroken kabels en met dichte winkels op vrijdag is dit moeilijk te fixen). Probeer het maar te regelen via Mike in Toronto.

Hoe gaat het met het geld ophalen? Lopen jullie voor of moet ik harder fietsen??

Het hele verhaal is een groot avontuur! Af en toe denk je wat een boffer ben ik maar er zijn talrijke momenten dat ik het zie als een soor pelgrimstocht, een soort boetedoening! Het zal wel ergens goed voor zijn. Je hebt op de fiets wel genoeg tijd om over je leven na te denken. Of het helpt weet ik niet!

Mijn conditie is wel redelijk O.K. Ik ben benieuwd hoe het de mensen van Loneley Planet vergaat die vanaf morgen gaan meerijden. Dan begint de 2e etappe die zwaar wordt qua wegdek en bergachtig. We zien wel! Ik heb de truck alleen van binnen gezien om mijn spullen te pakken dus we gaan vooralsnog goed.

Op de een of andere manier zie ik tegen Ethiopie op. Hopelijk valt het mee.
Ik denk dat ik 6 dagen uit de lucht ben en weer terug bij jullie ben in Gondor in Etopia met een grote pot bier naast me! "



woensdag 28 januari 2009

Petje af voor Peter


Na het bericht van Peter uit Soedan moge het duidelijk zijn dat het geen peuleschil is om mee te doen aan deze fietstocht. Alhoewel zijn bagage vervoerd wordt en de TDA organasiatie zorgt voor eten, drinken en een plek voor de overnachting, moet hij zelf iedere kilometer op zijn fiets afleggen. Onder omstandigheden die anders zijn dan in Nederland. Ik moet er bijvoorbeeld persoonlijk niet aan denken dat ik bij een temperatuur van 38 graden Celcius kilometers lang door woestijnzand moet ploeteren. Een verbruik van 6500 calorieen is extreem hoog. Bovendien is Peter geen man van 30 jaar maar heeft hij de respectabele leeftijd van 60 jaar.

Ik ben diep onder de indruk: petje af voor Peter!

- Margret van Gaalen, Malaria No More! Nederland
die zelf vele fietstochten gemaakt heeft op de racefiets

dinsdag 27 januari 2009

Fantastische donatie van BEST ExperienceTheDifference BV

© P Skov Vestergaard Frandsen 2007

BEST ExperienceTheDifference BV heeft Peter met €0,10 per kilometer gesponsord waardoor Peter voorlopig weer 1.177 kilometer verder kan fietsen en Malaria No More! met 117 klamboes het leven van 350 kinderen kan beschermen door hen onder een klamboe te laten slapen.

http://www.best-etd.nl/ is een netwerk organisatie met ca. 100 aangesloten Associates, waaronder Peter Hodes, en levert consultancy en interim management services.

Welke organisatie durft deze sponsoring te matchen door ook €1.177,70 te doneren?

maandag 26 januari 2009

Eerste foto van Peter!

Via de organisatie van Tour d'Afrique bereikte deze eerste foto van Peter ons. Nog met weinig haar en het ziet er allemaal heet uit. Gisteren - zondag 25 januari 2009 - na 2 weken TDA stuurde hij - via Martine - de volgende update:

"Ik ben weer in de lucht. Het internet is hier zo langzaam als een slak.
Na Aswan (Egypte), de ferry over het Lake Nasser naar de Sudan. De echte reis duurt 8 uur maar met aan boord en er vanaf ben je 48 uur bezig. 620 mensen op de ferry waar er wellicht 200 mogen. Overvol met mensen, beesten en rommel. Gelukkig had ik een hut en heb ik uitstekend geslapen. De oudere kregen een hut. Zo zie je: af en toe is het ook voordeliger " being more experienced".
Bij zonsopgang aan de kust het meer Abu Simbel gezien. 4 beelden van Ramses die in dat gebied stonden en verplaatst zijn toen het meer gecreëerd werd. Overigens naar de ferry heb ik over de oude en hoge dam gefietst. De laatste is door de Russen gebouwd en die hebben voor dat enorme Nasser Lake gezorgd.
De douane was een grote poppenkast hetgeen ongeveer 4 uur in beslag nam. Woensdag (21 januari) de eerste echte Afrika dag door de woestijn met het nodige aan "dirt roads". Donderdag (22 januari) nog zo'n dag met dirt roads en vrijdag (23 januari) was een hel met 108 km dirt road met veel diep zand dwars door de woestijn. De woestijn is prachtig hier, veel en veel mooier dan in Egypte, alwaar het een rotzooi is. De temperatuur loopt aardig op in de middag tot 38 graden. Gisteren weer 6500 calorieën verbruikt wat iets aangeeft hoe zwaar het was. 7.15 uur op de fiets is te veel.
Daarna hoofdzakelijk dessert camps , ook een keer aan de Nijl alwaar gezwommen en vervolgens lek gestoken door vliegjes. Vooralsnog niet van de trucks gebruikt gemaakt wat niet iedereen kan zeggen. Vanochtend een tocht door de woestijn met ferme "tail wind" en nu in Dongola. Morgen een rustdag die ik echt nodig heb. Ik zit in een hotel en kan weer een douche nemen. Stel je overigens van zo'n hotel niet al te veel voor.
Vanaf maandag een paar pittige dagen naar Karthoum met etappe van > 140 KM maar geen dirt roads meer. Mijn fiets is niet geschikt voor dat soort wegen. Mijn banden zijn te smal en die snijden dan door het zand en rijden er niet overheen. Een grote ellende met veel afstappen.
Voor de rest ben ik gezond en heb ik geen pijn aan mijn kont. Mijn slaapmatje is lek geraakt deze nacht. Eens kijken of ik het kan repareren. Gaatjes zijn altijd moeilijk te vinden. (Martine kon ondertussen melden: is gelukkig gelukt!).
Overigens was het beste idee om me kaal te scheren. Ik moet er niet aan denken met al die natte slierten langs mijn hoofd te rijden.
Ik meld me weer in Karthoum waar ik een suite in het Hilton neem. Hebben ze helemaal niet!

Peter

p.s. voor iedereen die gestort heeft: heel erg bedankt voor alle bijdragen aan MNM."

vrijdag 23 januari 2009

Na 9 dagen fietsen in Aswan

Op 18 januari mailt Peter Hodes het volgende:
"We zijn zojuist nu in Aswan! De eerste 9 dagen rijden zitten erop en dat is niet tegengevallen op de eereste dag na! We hebben zo'n dikke 900 km achter de pendalen en gaan morgen op de boot naar Hadi Hafa in de Sudan over Lake Nasser. De overtocht duurt 24 uur. Niet dat het meer zo groot is maar die verrekte boot vaart gewoon langzaam.
Onderweg vele verschillende ervaringen meegemaakt. Langs de Rode Zee, aan de ene kant zee en aan de andere kant uitsluitend dessert en niet de mooiste. Ook komt er af en toe een groep dessert dogs je achterna hetgeen een buitengewone vervelende ervaring is. Dan moet je wel evem doorfietsen en hopen dat het net niet gebeurt op een heuvel.
Nu zijn we in de Nijl delta en wordt alles veel levendiger maar wel weer met andere gevaren. Verkeer!!!! Ze rijden nu natuurlijk allemaal als gestoorden en doen maar wat. Daarnaast alemaal kinderen langs de weg die schreeuwen, stenen gooien en met suikerrietstokken je proberen te slaan als ze geen positief antwoord krijgen op hun vraag MONEY!!!
Zolas gezegd: het fietsen gaat wel en de billen en kruis zijn nog redelijk in goede staat. Kleine onvolkomendheden maar ja het is niet anders. We hebben ook hoofdzakelijk tail winds gehad en dat helpt natuurlijk! Hopelijk blijft dat ook zo in de Sudan want ik denk dat we daar echt Afrika ingaan. Warm en slechte wegen. Nou ja we zien wel. Voorlopig geen mogelijkheden meer voor internet.
Dit was het voor het moment. Eigenlijk alles goed en hopelijk blijft het ook zo. Het kamperen gaat steeds beter! Je wordt er ook handiger in. Eten is O.k. en nog geen vervelende buikloop of iets anders. Mijn haar begint al weer wat te groeien dus zo zie je alles komt op zijn beentjes terecht.
Tot de volgende keer hetgeen wel even kan duren: 30 januari in Karthoum wellicht!!"

Dat was zijn laatste bericht op 18 januari en daarna werd het stil. Geen contact, geen mobiel, geen internet. We weten dus niet hoe het Peter in Soedan vergaat.
Maar hoe gaat het in Nederland? De steun voor Peter is ontzettend goed op gang gekomen!!! Door diverse recente donaties is de stand vandaag 23 januari 2009 maar liefst 3.672,70 euro exclusief de anonieme donatie uit december 2008. Dat is goed voor 367 klamboes waar zo'n 1.100 kinderen beschermd onder kunnen slapen!

Doet u er nog een schepje bovenop door Peter en Malaria No More! te steunen met een donatie?

- Margret van Gaalen

donderdag 22 januari 2009

Wie fietsen er nog meer mee?

Peter is niet de enige die in 2009 de Tour d'Afrique fietst. Er zijn zo'n 40 deelnemers van over de hele wereld die deze 11.777 km lange uitdaging zijn aangegaan. Wat zijn Peter's ervaringen tot nu toe?
"De groep is O.K. Wat - overigens voor iedereen – lastig is, is al die namen te onthouden. Ik ben daar sowieso niet zo goed in. De leeftijd varieert van 18 tot 70 jaar. Er zijn een aantal zeer goede fietsers bij en de groep is ca. 40 man groot. 1/3 vrouwen 2/3 mannen. Er doen veel Canadezen mee (TDA wordt door Canada georganiseerd), zo’n 5-6 Nederlanders; verder mensen uit Engeland, Duitsland, Zuid-Afrika.
Er zijn ook een paar vrouwen die gewoon hard kunnen rijden. Het rijden in een peleton is fijn als het jouw juiste snelheid heeft; anders ga je stuk. Ik rijd veel alleen wat ik wel prettig vind maar ook af en toe wat langzamer gaat. Op ongeveer de helft van het traject staat de lunchtruck waar je iedereen weer tegenkomt.
Kortom, de groep is zeer gemeleerd en het zal nog blijken hoe het verder gaat."

woensdag 21 januari 2009

's Morgens vroeg opstaan!


Het dagritme in de Tour d'Afrique is heel wat anders dan thuis in Den Haag.
Zo staat Peter om 5:15-5:30 op. Dan is het een kwestie van aankleden, tent afbreken en met alle andere rotzooi inpakken, en ervoor zorgen dat je spullen in de truck komen. Dat laatste gebeurt deze eerste dagen nog niet relaxed. Iedereen probeert op tijd te vertrekken en het is dringen. Het ontbijt is rond 6:30 uur: lekkere dikke pap en brood en koffie. Vervolgens gaat iedereen op pad rond 07:00 uur. Soms alleen, soms in groepen. Rond 12:00 uur is er lunch.
Afhankelijk van het aantal kilometers en de omstandigheden onderweg, kom je rond 13:00/14:00 uur aan in het kamp. Dat kamp is een paar keer midden in de dessert geweest of in kleinere dorpen. Meestal worden we daar bewaakt door locale politie.
Om een uur of 17:00 krijgen alle riders een briefing over de volgende dag zodat je goed weet wat je kunt verwachten. Het aantal kilometers wordt aangegeven, de conditie van de weg, of er bergen zijn. Wat onverwacht kan zijn, is de wind. Die blies de eerste dag flink tegen en de eerste dag viel dan ook flink tegen.

dinsdag 20 januari 2009

Door het oog van de naald



15 januari 2009 mailt Peter vanuit Luxor het volgende:

"Rond 11.30 in Luxor aan gekomen na een ritje van 90 KM. Ik ben door het oog van de naald gekropen. In Queno reed een "van" die van achteren aan kwam rijden met een jerrycan aan de zijkant. Hij reed met die jerrycan tegen mijn heup. De jerrycan viel gelukkig van de auto af en de auto reed met een rotvaart door. Ik maakte een 180 graden draai maar bleef op mijn fiets. Gelukkig was er geen ander verkeer. Ik ben me helemaal doodgeschrokken alhoewel ik niet zo schrikkerig ben. Het meisje dat naast me reed zag totaal bleek. Voor de rest gaat het O.K.

In Luxor zit ik in een hotel ( very very basic ) maar dit betekent: een bed en een douche en geen tent opzetten en kruipen.

Morgen 16 januari een rustdag en dan even kijken wat hier allemaal te zien is."

maandag 19 januari 2009

Achternagezeten door woestijnhonden

Onderweg naar Safaga in de woestijn zaten een stuk of 5-6 woestijnhonden achter Peter aan. Net toen hij een stukje alleen reed. Peter: "Dat is een buitengewone vervelende ervaring. Dan moet je wel even doorfietsen en hopen dat het net niet gebeurt op een heuvel." Peter had het geluk dat hij op dat moment juist bergafwaarts ging zodat hij de honden voor kon blijven. Wel bedacht hij zich dat hij zich niet heeft laten inenten tegen hondsdolheid.
Hmmm, een voorbereidingstip voor de volgende keer?

vrijdag 16 januari 2009

Eerste bericht van Peter zelf!


Op 13 januari ontvingen we het eerste teken van leven van Peter. Een email waarin hij z'n eerste ervaringen in de Tour d'Afrique met ons deelt. Peter schrijft:

"Zojuist aangekomen in Safaga aan de rode zee na 4 etappes fietsen en ongeveer 500 km. Eerste dag was loodzwaar met veel tegenwind en nogal heuvelig. Was net op tijd aan in het dessert camp. De andere dagen waren beter alhoewel er een tussen zat van 168 km. Wat tegen valt is dat verdomde kamperen. Is ongeveer 50 jaar geleden dat ik dat voor het laatst gedaan heb. Je moet er gewoon leniger voor zijn dan ik ben. Ik had beter gymnastiekles kunnen nemen dan spinning. Elke morgen om 05.15 op en om 07.00 op de fiets is wel even wennen maar dat zal wel lukken. Vandaag in ieder geval in een hotel en lekker gedouched na 4 dagen."

Een anonieme donatie van 500 euro in december 2008 bracht Peter al tot aan Safaga. Daarnaast is er per 13 januari 2009 100 euro gedoneerd door diverse personen. Dit sponsort Peter voor 600 kilometer en stelt Malaria No More! in staat om 60 klamboes te distribueren waarmee het leven van 180 kinderen beschermd kan worden.

- Margret

donderdag 15 januari 2009

Peter Hodes fietst 11.777 km dwars door Afrika In de strijd tegen malaria


Zaterdag 10 januari 2009 begint Peter Hodes,een 60-jarige Hagenaar, in Caïro aan de eerste etappe van de 11.777 km lange Tour d’Afrique. Op 9 mei hoopt hijKaapstad te bereiken na al
fietsend 10 Afrikaanse landen doorkruist te hebben. Peter vervult hiermee een jarenlange droom.

Beschermd slapen onder een klamboe
Aan deze fietsuitdaging koppelt Peter een tweede: zoveel mogelijk geld inzamelen voor Malaria No More! Nederland. Deze Nederlandse stichting werft fondsen om bij te dragen aan de preventie en behandeling van malaria in Afrika. Dat is hard nodig want iedere 30 seconden overlijdt er een kind aan malaria en dat terwijl malaria te voorkomen is, o.a. door onder een geïmpregneerde klamboe te slapen. Al voor €10 kan de stichting ervoor zorgen dat zo’n klamboe op de juiste plek gebracht wordt en de lokale gemeenschap voorgelicht wordt over malaria. Het
streven is €11.777 op te halen, €1 per kilometer. Helpt u mee door een door u zelf bepaald aantal kilometers te sponsoren?
Uw steun zal Peter helpen zich over zijn zadelpijn en andere ontberingen heen te zetten. Daarnaast beschermt u tevens met uw steun het leven van kinderen tegen de dodelijke ziekte malaria.
Met enige regelmaat zullen wij van Malaria No More! berichten hoe het Peter vergaat, hoever het aantal gesponsorde kilometers hem gebracht hebben en hoeveel klamboes er opgehaald zijn.

- Margret van Gaalen en Henk-Jan van Hees van Malaria No More! Nederland