In Khartoum aangekomen en weer contact

Vandaag, vrijdag 30 januari 2009, is Peter aangekomen in Khartoum - de hoofdstad van Soedan. Hij kan weer via internet contact maken en schrijft vanuit een klein benauwd hok waar 6 PC's staan en het slechts 1.40 m hoog is, het volgende:

"Even een verslagje uit Karthoum waar we gisteren aangekomen zijn en tegelijkertijd de eerste en langste etappe beeindiged hebben ( 1970 KM). De laatste 4 dagen vanuit Dongola zijn met name gekenmerkt door lange etappes ( 142, 142, 157 KM ) met uitzondering van de laatste etappe ( 105 km).

De warmte gaat nu echt een rol spelen. In de middag loopt de temperatuur snel op tot 42 graden en is het slopend om te fietsen. Daarom ga ik in de morgen zo snel mogelijk weg om veel KMs te maken.

De meeste overnachtingen waren Dessert camps in de smoor hitte. We reden door de Sahara die minder is dan de Nubisch dessert. Veel dode dieren maar minder rotzooi dan Egypte. De wegen waren in orde en de wind dwarrelt daar nogal. Weinig coke stops!! Overigens sinds we in de Sudan zijn staan we droog!! (mvg: in het moslimland wordt geen bier geschonken). De mensen zijn in z'n algemeenheid buitengewoon vriendelijk en behulpzaam maar spreken nauwelijks Engels.

De laastse etappe naar Kartoum heb ik uitdrogingsverschijnselen beleefd. In 2 uur 3 liter gedronken en nog dorst. Tijdens de lunch ORS genomen hetgeen me er weer bovenop hielp.

Het laatste stuk in convooi door Karthoum in de smoor hitte. Dat was - met al die uitlaatgassen - geen pretje!

We kampereren ergens waar het best wel aardig.

Jammer maar vandaag ( vrijdag natuurlijk ) is er in Karthoum niets te doen: een dooie boel. We komen net uit een enorme shopping mall waar echter ook geen internet was. Even over straat en het is om 12:00 uur alweer 40 graden. De koudste maand van het jaar.

Ik ben bang dat het met de fotos niet gaat lukken. Er zijn wat technische problemen met de communicatie (mvg: de communication manager heeft gebroken kabels en met dichte winkels op vrijdag is dit moeilijk te fixen). Probeer het maar te regelen via Mike in Toronto.

Hoe gaat het met het geld ophalen? Lopen jullie voor of moet ik harder fietsen??

Het hele verhaal is een groot avontuur! Af en toe denk je wat een boffer ben ik maar er zijn talrijke momenten dat ik het zie als een soor pelgrimstocht, een soort boetedoening! Het zal wel ergens goed voor zijn. Je hebt op de fiets wel genoeg tijd om over je leven na te denken. Of het helpt weet ik niet!

Mijn conditie is wel redelijk O.K. Ik ben benieuwd hoe het de mensen van Loneley Planet vergaat die vanaf morgen gaan meerijden. Dan begint de 2e etappe die zwaar wordt qua wegdek en bergachtig. We zien wel! Ik heb de truck alleen van binnen gezien om mijn spullen te pakken dus we gaan vooralsnog goed.

Op de een of andere manier zie ik tegen Ethiopie op. Hopelijk valt het mee.
Ik denk dat ik 6 dagen uit de lucht ben en weer terug bij jullie ben in Gondor in Etopia met een grote pot bier naast me! "