Dinsdagochtend vroeg, 17 maart 2009, meldt Peter zich weer:"Jambo Muzunghu!
Inmiddels in Dodoma, de hoofdstad van Tanzania aangekomen. Dit is net zo'n verzonnen hoofdstad als Brasalia. Nirere vond in 1962 het nodig de hoofdstad te verhuizen naar het midden van het land. Geldverslindende operatie die niets heeft opgebracht daar de meeste ministeries weer terug zijn in Dar es Salaam. Wel een aardige plaats die zich goed ontwikkelt vanwege de universiteit.
Na Arushua weer het fietsleventje opgepakt hetgeen niet makkelijk was. De eerste dag was
braaf en gemakkelijk maar de afgelopen 3 dagen waren weer volop "dirt roads" met flinke heuvels. Het verschil met Kenia is dat het nu modder of heel zanderig is. Enorme plassen waar de bussen doorheen knallen met het nodige waterballet. Af en toe druipt de modder van je af en ben je werkelijk door en door nat! Mijn kont gaat langzaam maar zeker ook verrekte pijn doen van al dat gebonk. Uiteraard weer een paar keer gevallen en meestal de klassieker, niet snel genoeg uit je clips zodat je als een zoutzak naar rechts of links omvalt met fiets en al! Als de negers dat zien, lachen ze zich kapot! Is ook een enorm dom gezicht en soms best wel pijnlijk. We rijden wel door een prachtig regenwoud maar je moet zo opletten waar je rijdt dat er nauwelijks gelegenheid is om om je heen te kijken. In het begin heb ik ooit iets gezegd over boetedoening, nou ik vind het nu wel welletjes. Volgens mij neem ik een voorschot op de toekomst! Vroeger bij kapelaan van Dijk was de penitentie slechts 3 weesgegroetjes en wellicht de tafel van 7.Het kamperen wordt ook steeds spannender door de flinke regenbuien. Alles zeik nat en natuurlijk slecht te drogen dus alles vochtig incl. slaapzak en matje. Ik kijk uit naar mijn bed thuis!Nu nog 3 dagen dirt road en dan voorlopig paved!!! De volgende rustdag is Iringha hetgeen ook het einde is van deze sectie. Er zullen dus weer mensen weggaan en bijkomen. We zitten nu tegen de 6000 km en zijn dus ook qua km over de helft. Vandaag nog 97 KM dirt road naar een bush camp dus ik moet wel eens gaan fietsen anders kom ik er niet!
Je merkt overigens wel dat steeds meer mensen wat meer op zich zelf zijn. Ik ook overigens. Het duurt ook best wel lang en je bent ook een beetje uitgekeken op de meeste mensen. De derde maand is in zijn algemeenheid volgens de deskundigen de moeilijkste. De laatste maand kijk je uit naar het einde en ik in het bijzonder naar de komst van Jan. Lijkt me echt te gek met hem naar Kaapstad te fietsen. Hij kan me mooi uit de wind houden!
Ik meld me weer in Iringha!
Ik begrijp dat het sponsorgeld ongeveer gelijk loopt met het aantal gereden KM's. Op de eerste plaats wil ik iedereen hartelijk danken die gestort heeft en tevens het verzoek anderen te benaderen zodat we toch in de buurt komen van de Euro 11500,-
Groet, Peter"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten