Het eerste bericht dat we weer van Peter krijgen is van zaterdag 14 februari, direct na aankomst van een heftige fietsdag:
Nou daar ben ik eindelijk weer. Het waren me de afgelopen dagen wel!! 6 dagen achter elkaar bergen. Ik heb me dat nooit gerealiseerd dat het hier zo bergachtig is. Dit is niet normaal. Daarnaast heb ik een jaar geleden mijn achtertandwiel vervangen door een kleinere om meer zware versnellingen te hebben. Lijkt me logisch in NL. Ik had dat natuurlijk moeten terugdraaien en mis nu echt lage versnellingen. Ik ben gewoon geen klimgeit. Ik zit op die fiets naar lucht te happen als een gek. Het lijkt wel of er in een long nog mijn laatste pakje Malborro zit met verpakking van 17 jaar geleden. Als ik zo langzaam die berg op ga, hebben die rotkinderen hier natuurlijk volop de gelegenheid je met stenen te bekogelen. Ze kunnen dat nog goed ook want ze doen niet anders met beesten.
Ik ben helemaal klaar met Ethiopiƫ maar moet nog 8 dagen. Hopelijk minder zware bergen. Men zegt dat de volgende etappe naar Nairobi de zwaarste is. Ik mis momenteel de goede balans tussen genieten en presteren. Het presteren heeft nu wel de overhand en wel veel te veel.
Ethiopiƫ is prachtig maar met een 500 cc BMW rustig toerend door de bergen en met je eigen vrouw! Fietsen is niets gedaan. Het feit dat ik elke dag zo'n 4500 tot 5500 kal. verbruik, geeft wat aan hoe zwaar het is. Van die kinderen word je ook helemaal gek. In elk dorp wat je passeert, komen ze aanhollen en schreeuwen met zijn allen you you you, Give me the money, where are you go en nog wat meer onzin. Vervolgens krijg je een steen voor je donder. Als er ergens 5 hutten staan komen er 32 kinderen want het gemiddelde ligt hier op 6,2 kind. Tel uit je winst.
Ik heb mijn voorgenomen om me zelf een paar honderd KM dispensatie te geven tot Kaapstad. Dat wil zeggen: ik heb nu 52 KM verbruikt die ik niet gefietst heb. 1x na de lunch naar Gondor en de Blue Nile Gorge van 22 KM; dit op advies van de geneeskundige dienst omdat ik momenteel Antibiotica slik i.v.m. wonden die niet willen genezen. Ik moet wel zuinig zijn met die paar honderd KM want er is genoeg te gaan. Ik heb overigens de indruk dat het na Nairobi eenvoudiger wordt. Er is al een Canadese juf die het gezien heeft en naar Mombassa vliegt.
Wel dat is het zo’n beetje. Ik ga genieten van mijn vrije dag en kijken of er inmiddels water is in het hotel. Als ik wat vergeten ben dan meld ik me morgen weer.
Peter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten