Via de organisatie van Tour d'Afrique bereikte deze eerste foto van Peter ons. Nog met weinig haar en het ziet er allemaal heet uit. Gisteren - zondag 25 januari 2009 - na 2 weken TDA stuurde hij - via Martine - de volgende update:"Ik ben weer in de lucht. Het internet is hier zo langzaam als een slak.
Na Aswan (Egypte), de ferry over het Lake Nasser naar de Sudan. De echte reis duurt 8 uur maar met aan boord en er vanaf ben je 48 uur bezig. 620 mensen op de ferry waar er wellicht 200 mogen. Overvol met mensen, beesten en rommel. Gelukkig had ik een hut en heb ik uitstekend geslapen. De oudere kregen een hut. Zo zie je: af en toe is het ook voordeliger " being more experienced".
Bij zonsopgang aan de kust het meer Abu Simbel gezien. 4 beelden van Ramses die in dat gebied stonden en verplaatst zijn toen het meer gecreëerd werd. Overigens naar de ferry heb ik over de oude en hoge dam gefietst. De laatste is door de Russen gebouwd en die hebben voor dat enorme Nasser Lake gezorgd.
De douane was een grote poppenkast hetgeen ongeveer 4 uur in beslag nam. Woensdag (21 januari) de eerste echte Afrika dag door de woestijn met het nodige aan "dirt roads". Donderdag (22 januari) nog zo'n dag met dirt roads en vrijdag (23 januari) was een hel met 108 km dirt road met veel diep zand dwars door de woestijn. De woestijn is prachtig hier, veel en veel mooier dan in Egypte, alwaar het een rotzooi is. De temperatuur loopt aardig op in de middag tot 38 graden. Gisteren weer 6500 calorieën verbruikt wat iets aangeeft hoe zwaar het was. 7.15 uur op de fiets is te veel.
Daarna hoofdzakelijk dessert camps , ook een keer aan de Nijl alwaar gezwommen en vervolgens lek gestoken door vliegjes. Vooralsnog niet van de trucks gebruikt gemaakt wat niet iedereen kan zeggen. Vanochtend een tocht door de woestijn met ferme "tail wind" en nu in Dongola. Morgen een rustdag die ik echt nodig heb. Ik zit in een hotel en kan weer een douche nemen. Stel je overigens van zo'n hotel niet al te veel voor.
Vanaf maandag een paar pittige dagen naar Karthoum met etappe van > 140 KM maar geen dirt roads meer. Mijn fiets is niet geschikt voor dat soort wegen. Mijn banden zijn te smal en die snijden dan door het zand en rijden er niet overheen. Een grote ellende met veel afstappen.
Voor de rest ben ik gezond en heb ik geen pijn aan mijn kont. Mijn slaapmatje is lek geraakt deze nacht. Eens kijken of ik het kan repareren. Gaatjes zijn altijd moeilijk te vinden. (Martine kon ondertussen melden: is gelukkig gelukt!).
Overigens was het beste idee om me kaal te scheren. Ik moet er niet aan denken met al die natte slierten langs mijn hoofd te rijden.
Ik meld me weer in Karthoum waar ik een suite in het Hilton neem. Hebben ze helemaal niet!
Peter
p.s. voor iedereen die gestort heeft: heel erg bedankt voor alle bijdragen aan MNM."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten